W tym artykule chcemy przybliżyć Ci problem łysienia androgenowego. Wbrew pozorom jest to zjawisko dość powszechne i stanowi najczęstszą przyczynę wypadania włosów. Dotyczy nawet do 80% kobiet i mężczyzn. W przeciwieństwie do przekonań panujących w społeczeństwie występuje jednakowo często u mężczyzn jak i u kobiet. Z tym że u kobiet objawy są dyskretniejsze i stają się widoczne zazwyczaj później niż u mężczyzn, niejednokrotnie dopiero po okresie menopauzy. Łysienie androgenowe jest chorobą. Jej podłożem w wielu przypadkach są uwarunkowania genetyczne, które prowadzą do postępującej utraty włosów. Dolegliwość ta swoje podłoże bardzo często ma we wrażliwości mieszków włosowych na androgeny, co przekłada się na utratę włosów.
Przyczyny łysienia androgenowego
Łysienie androgenowe ma odmienny obraz kliniczny u kobiet i u mężczyzn. W przypadku mężczyzn zwykle występuje cofnięcie się linii włosów w okolicy czołowo-skroniowej ( tzw. zakola) oraz łysina na wierzchołku głowy. Docelowo prowadzi to do całkowitego wyłysienia. U kobiet natomiast choroba ta objawia się w formie rozproszonego przerzedzenia na szczycie głowy. W tym przypadku zazwyczaj nie dochodzi do całkowitej utraty włosów.
Powszechnie uznaje się, iż przyczyną prowadzącą do wypadania włosów zarówno u kobiet jak i mężczyzn jest nadmierna reakcja mieszków włosowych na dihydrotestosteron (DHT). Jest to związek chemiczny będący pochodną męskiego hormonu testosteronu, który oddziałując na receptory androgenowe w brodawce mieszka włosowego, doprowadza do ich stopniowej miniaturyzacji, a następnie zaniku. Skrócony zostaje okres wzrostu nowego włosa, włosy stają się coraz cieńsze i krótsze.
Łysienie androgenowe często występuje razem z innymi chorobami skóry, które są zależne od androgenów takimi jak np. nasilony łojotok czy trądzik.
Osoby, u których doszło do choroby w wieku młodzieńczym, mają zwiększone ryzyko zaburzeń metabolicznych oraz chorób sercowo-naczyniowych.
Łysienie androgenowe u mężczyzn
Pierwsze objawy łysienia androgenowego u mężczyzn można zauważyć najwcześniej po okresie dojrzewania. Diagnozę może postawić lekarz Dermatolog po dokładnej analizie skóry głowy oraz włosów. Dodatkowe badania laboratoryjne nie są obowiązkowe, ale można je wykonać w przypadku podejrzenia innych schorzeń, które mogą nasilać wypadanie włosów. Badanie histopatologiczne czy trichogram nie są konieczne do postawienia diagnozy – wykonywane są w wyjątkowych przypadkach lub w ramach badań klinicznych.
Choroba ma podłoże genetyczne, dlatego też ryzyko jej wystąpienia znacznie zwiększa się, gdy występuje u rodziców. Jeżeli u ojca występowało łysienie androgenowe, to ryzyko wystąpienia tego schorzenia u syna jest 5-6 krotnie razy większe.
Pacjenci obserwują zazwyczaj utratę włosów podczas codziennych czynności takich jak: mycie czy czesanie. Jednak samo mycie i czesanie włosów nie są przyczyną wypadania włosów i nie ma potrzeby ograniczania częstości wykonywania tych czynności.
Łysienie androgenowe u kobiet
Łysienie androgenowe u kobiet może mieć różną postać. Największe nasilenie tej przypadłości występuje w części czołowej z zachowaniem przedniej linii włosów, co objawia się ich przerzedzeniem. U większości kobiet, w przeciwieństwie do mężczyzn, nie wykrywa się zwiększonego stężenia hormonów androgenowych, występuje jedynie zwiększona wrażliwość mieszków na samą obecność hormonów. W okresie po menopauzie na skutek przewagi androgenów dochodzi najczęściej do nasilenia lub pierwszych dostrzeganych przez pacjentkę objawów. Wiele genów jest odpowiedzialnych za ten rodzaj łysienia u kobiet, niekoniecznie będzie ono dziedziczone z matki na córkę. Sama choroba nie ma wpływu na menstruację czy zdolność zachodzenia w ciążę.
Łysienie androgenowe – leczenie
Im wcześniej zdiagnozowana zostanie choroba, tym lepsze osiąga się efekty leczenia. To z dużą pewnością jest wynikiem wczesnego włączenia terapii i prawidłowej pielęgnacji, która automatycznie zwiększa odrost i daje lepszy efekt końcowy. W takich przypadkach należy oddać się w ręce lekarza Dermatologa, który specjalizuje się m.in. w diagnozowaniu i leczeniu chorób skóry głowy oraz włosów.
Jako pacjent możesz łatwo sprawdzić, czy masz do czynienia z lekarzem weryfikując to w Centralnym Rejestrze Lekarzy na stronie Naczelnej Izby Lekarskiej. Niestety często spotkać się można z osobami, które podszywają się pod specjalistów, podają się za tzw. lekarzy od włosów lub trychologów. Są to często osoby bez wykształcenia medycznego, które przeszły jedynie kurs lub szkolenie z trychologii. Właściwe rozpoznanie i leczenie wymaga jednak wiedzy lekarskiej, której te osoby nie posiadają.
Występują różne rodzaje łysienia, przebiegające np. z bliznowaceniem, gdzie wymagane jest szybkie rozpoczęcie terapii, w przeciwnym razie może dojść do nieodwracalnych zmian. Kluczowa jest zatem właściwa diagnoza, a taką postawić może tylko osoba, która ma odpowiednią wiedzę.
Większość leków o udowodnionej skuteczności to preparaty na receptę, wydawane tylko po przepisaniu przez lekarza.
Od czego należy zacząć:
- Odpowiedniej i prawidłowej pielęgnacji skóry głowy – w przypadku, gdy łysieniu towarzyszą dodatkowe dolegliwości takie jak łupież, łojotok, stany zapalne skóry należy wtedy wprowadzić odpowiednią, celowaną kurację, która będzie miała za zadanie zlikwidować określony problem skórny – jest to kuracja uzupełniająca do właściwej kuracji hamującej wypadanie włosów;
- Wykluczenia innych czynników, które mogą mieć wpływ na zwiększone wypadanie włosów, w tym: nieodpowiednia dieta, choroby ogólnoustrojowe np. anemia, zaburzenia hormonalne m.in. problemy z tarczycą, choroby infekcyjne (bakteryjne, wirusowe, grzybicze) i o podłożu zapalnym (np. liszaj płaski czy łuszczyca), tocząca się równolegle choroba autoimmunologiczna np. toczeń czy też niedobory witamin i mikroelementów, środki chemiczne obecne w kosmetykach do mycia głowy.
- Ważne znaczenie ma również dieta. Zalecana jest dieta śródziemnomorska, spożywanie odpowiedniej ilości białka, dieta z niskim indeksem glikemicznym.
- Właściwe leczenie ukierunkowane na problem łysienia androgenowego – tutaj zazwyczaj stosuje się kurację doustną, terapię zewnętrzną i zabiegi.
Uważaj
Wiele preparatów (m.in. szampony, wcierki, suplementy diety, zioła oraz różne metody medycyny alternatywnej) obiecują poprawę na tego typu schorzenia, jednak nie ma jednoznacznych dowodów na ich skuteczność potwierdzonych w rzetelnie przeprowadzonych badaniach klinicznych. Każdy produkt, nawet placebo, który jest regularnie wmasowywany w skórę głowy, może trochę pomóc. Dlaczego? Bo przez sam masaż skóry głowy polepsza się jej ukrwienie i kondycja, a co za tym idzie, polepsza się też stan włosów!
Odżywka, czy serum mogą poprawić wygląd włosów, działają jednak wyłącznie zewnętrznie na martwą część włosa.
I jedna z ważniejszych rad… działaj szybko i nie poddawaj się.
Im wcześniej podejmiesz leczenie u Specjalisty Dermatologa, tym większa szansa na jego powodzenie. Ze względu na cykl wzrostu włosa na odczucie wymiernych efektów terapii trzeba czekać nawet do pół roku, czasami nawet rok, ale już po kilku miesiącach może być widoczne pojawianie się nowych włosów lub ich pogrubienie.
lekarz Agnieszka Kuświk-Bartczak, specjalista dermatolog.
Umów wizytę online: https://www.e-medycy.pl/umow-wizyte-online/